Concept en realisatie van een rugles
Naast de noodzakelijke trainingsvaardigheden zijn er ook veel organisatorische hordes te nemen voordat een rugspanningsles wordt ontworpen en gegeven. Het doel van de unit is om de deelnemers te confronteren met onderwerpen als doelgroepdefinitie, cursusduur, groepsgrootte, ruimte, apparatuur of kosten tot en met didactische en methodologische aspecten van de cursusorganisatie. Pas als deze basisoverwegingen zijn behandeld, kan de aandacht worden gericht op de trainingssessies.
Bij het plannen van een back unit komen een heleboel aspecten kijken waarmee rekening moet worden gehouden. Ten eerste moet er een duidelijk doel worden bepaald. Op basis hiervan wordt de sessie opgedeeld in afzonderlijke delen: warming-up, hoofdgedeelte en cooling-down. Indien nodig moet er ook tijd worden ingepland voor het welkom, de uitleg van de oefeningen en de reflectie. De oefeningen worden pas geselecteerd en toegewezen aan de respectievelijke blokken als de ruwe structuur is vastgesteld. Pas daarna volgt het trainingswetenschappelijke aspect van de eenheid, dat bestaat uit het bepalen van de duur, intensiteit, dichtheid en omvang van de oefeningen. Natuurlijk moet dit alles worden afgestemd op het doel en de deelnemers van de trainingseenheid.
Na het samen uitwerken van de inhoud hebben de deelnemers eerst de taak om een concept te maken voor de organisatie van de cursus en vervolgens trainingseenheden te plannen voor verschillende doelgroepen en symptomen. Tot slot worden de door de deelnemers geplande eenheden gepresenteerd en uitgevoerd, zodat de eerste ervaring met instrueren en corrigeren kan worden opgedaan.